Machine vs. man

Grappig filmpje gemaakt door Jim Henson, de bedenker van The Muppets, waarin een robot vertelt waarom machines zoveel beter zijn dan de mens. Het is getoond tijdens een congres over data communicatie in 1963 en gisteren pas vrijgegeven door AT&T.

Bron: www.itworld.com

Onze digitale sporen

Enig idee hoeveel persoonlijke informatie je achterlaat door het gebruik van je laptop of mobiel? En hoe lang providers deze informatie (kunnen) bewaren? Deze animatie geeft je een duidelijk beeld en het zit echt grandioos in elkaar!

Mobiele portemonnee

Een aantal dagen geleden postte ik een bericht over de Sony SmartTags met NFC ondersteuning. Daarbij gaf ik aan dat het ‘uiteindelijk’ mogelijk wordt om op deze manier te betalen maar je hiervoor wel een toestel met NFC moet hebben. Het is echter al mogelijk en zelfs op toestellen die deze techniek niet standaard ondersteunen. 

Tromgeroffel 

Moneto introduceert namelijk de mobiele portemonnee. Deze toepassing bestaat uit een microSD kaart, een applicatie van, en een account bij datzelfde Moneto. Het kaartje is uitgerust met een NFC antenne en ontvanger waardoor je deze techniek nu in bijna alle Android en iOS smartphones kunt gebruiken. 

Weer buiten de boot 

Het principe werkt met een prepaid tegoed waardoor je bankrekening niet aan het kaartje is gekoppeld. Vervolgens kun je het tegoed op verschillende manieren opwaarderen en op uiteenlopende locaties in de wereld betalen. Laat Nederland nou niet bij die uiteenlopende locaties horen waar je kunt betalen. Daarvoor zul je dus geduld moeten hebben en gezien de financiële toestand waarin de wereld en dus ook banken verkeren, acht ik de kans zeer gering dat er ook maar één Nederlandse bank is die in 2012 in deze toepassing wil investeren. Misschien zit ik ernaast en betalen we aan het eind van dit jaar allemaal mobiel. 

In de VS, Engeland, Duitsland en Zwitserland kun je wel bedragen onder de 25 euro op deze manier afrekenen. Mocht je die kant op gaan, hier misschien langer verblijven of gewoon tijdens de après-ski niet aan je portemonnee wilt denken, dan is het een handig alternatief. 


(Bron: phonescoop.com)

Kleinkinderen

Laatst zat ik in de trein en naast me zat een ouder echtpaar. Ze groetten mij en ik groette hen, waarna ik rustig in de bank wegzakte. Zoals gebruikelijk is het eerste dat ik doe mijn mobiel uit m’n zak halen en vervolgens doelloos door mijn homescreens ga scrollen. Vaak eindigt de tocht bij de app van nu.nl, waarna ik via een omweg nog even op Facebook kijk om vervolgens mijn ogen dicht te doen bij een heerlijk nummer.   

Moe van een lange dag vielen mijn ogen dicht als zware rolluiken. Helaas duurde dit, zoals altijd, niet langer dan een kwartier. Het ‘mooiste’ aan treinslapen vind ik namelijk de geweldige ergonomische houding die je hebt in de overheerlijke, zachte en warme NS stoelen. Na dat kwartier dommelen voel ik mijn lumbale wervelkolom als nooit tevoren. Eerlijk, een betonnen vloer in een Noord-Koreaanse staatsgevangenis ligt beter. Enige nadeel van die plek is het jammerende volk dat je continu uit je slaap houdt. Maar dat even terzijde. 

Slapeloos van mijn zithouding en verveeld door het nieuws, of het gebrek eraan, besloot ik te gaan mensenkijken. Het rustige tijdstip maakte dat de trein allesbehalve vol zat, dus restte niets anders dan het oude echtpaar naast mij te bestuderen. Zij zat rustig te lezen, hij haalde een apparaatje uit zijn binnenzak waarvan ik, vooringenomen dat ik ben, meteen dacht dat het zo’n lelijk budgetmobieltje van een paar tientjes was. Niets was minder waar. Meneer had namelijk één van de, zo niet dé allernieuwste smartphone in zijn handen. 

Op het display zag ik in een flits het Facebookblauw voorbijvliegen. Iets dat ik nog minder kon bevatten dan alleen al het bezit van die smartphone, hij gebruikte het dus ook en misschien zelfs met een doel. Sterker nog, de artistieke behendigheid waarmee hij over zijn touchscreen veegde, leek op Pablo Picasso die de Guernica schilderde. Het gemak waarmee hij zijn mobiel een aantal keer uit zijn binnenzak toverde, had wel iets weg van een cowboy in zo'n oude western die zijn revolver uit zijn holster haalt. Hij haalde het ding elke twintig tellen tevoorschijn om een nieuwe foto aan zijn echtgenote te laten zien. Zij bekeek elk kiekje aandachtig, zei niets maar glimlachte vriendelijk naar hem. 

Het mensenkijken werd er door deze behendige man niet aangenamer op. Het gaf me namelijk het gevoel dat ik nog veel te leren heb of ouderen misschien veel meer te zien hebben op Facebook dan ik?! Zij hebben immers kleinkinderen waarvan ze kiekjes met andere bridgevrienden kunnen delen. Zij maken foto’s en verslagen van die bridgewedstrijden. Zij kunnen vervolgens met diezelfde kleinkinderen naar een pretpark…en daar weer foto’s en verslagen van maken, die ze dan wéér met al hun bridgevrienden delen.

Maar wat moet de gemiddelde jongere nog met Facebook? Hoe je het ook wendt of keert, het komt niet verder dan foto’s en verslagen van beschonken vrienden voor het lokale dorpscafé (of keet natuurlijk, mocht je uit Brabant of de achterhoek komen). Rode oogjesreductie aan en hoppa… weer een fantastisch weekend vereeuwigd! Leuk voor je nageslacht, mocht je tegen die tijd nog vruchtbaar zijn en niet je hele hormoonhuishouding om zeep hebben geholpen door die mierzoete, glazuurvretende mixdrankjes.  

Als je het mij vraagt; Ik kan in niet wachten tot ik mijn kleinkinderen op Facebook kan zetten… 

'Vroeger' toen...

illustratie: Marc 

ik met één hand spelletjes speelde op mijn mobiel

ik genoegen nam met alleen een slang in dat spelletje 

ik tweekleuren displays helemaal geweldig vond

ik ook niet beter wist

ik, als ik wilde, elke dag een andere cover op mijn gsm kon zetten

ik dat niet deed omdat ik alleen een blauwe en een zilveren had

ik gewoon sms’te in plaats van te whatsappen

ik niet wist of iemand online was of niet

ik mijn beltoon zelf intypte 

ik daar al snel uren mee bezig was

ik het er toch graag voor over had

ik deze gsm van een trap kon laten vallen zonder me echt zorgen te maken

ik hem desondanks drie jaar heb gebruikt 

ik opladen als wekelijkse aangelegenheid kende, niet als dagelijkse  

ik niet zeurde over opstartproblemen, het duurde gewoon minuten

ik best tevreden was met al die eenvoud. 

Ongelooflijk dat vroeger zo kort geleden is. 

Six word story

"Je valt weg", zei hij opgelucht. 

De wereld om je pols

De Sony SmartWatch werd deze week op de CES (Consumer Electronics Show) in Las Vegas geïntroduceerd. Een horloge dat draadloos met je smartphone communiceert is niet nieuw. In tegendeel, het is iets dat al jaren op de markt is maar nog niet om de pols van 'de gewone man' is doorgedrongen.

Bekijk hieronder de promo video van Sony:

Onder andere Sony (Ericsson), LG en i'm Watch brachten eerder al vergelijkbare digitale uurwerken op de markt. Hoewel de voorlopers van Sony Ericsson nog veel weg hadden van een traditioneel horloge, lijkt dit exemplaar al behoorlijk op een smartphone. Dat betekent overigens niet dat je het apparaat zo kunt gebruiken. Connectie met een Androidsmartphone is een vereiste. 

Maar zodra je al joggend de natuur ingaat, zul je die logge smartphone toch ergens kwijt moeten kunnen. In die zin snap ik de toevoeging van het horloge m.b.t. sport niet helemaal. Maar wanneer je de smartphone ergens in een tas kunt stoppen en dankzij dit apparaat bij een binnenkomend gesprek niet je hele tas overhoop moet halen, denk ik dat het een groot succes is. Feit is alleen dat met name vrouwen zich vaak in dat soort situaties begeven. Mijn HTC'tje zit toch echt gewoon in mijn altijd binnen bereik zijnde broekzak. Een plek waar die voorlopig ook lekker blijft zitten.

Mocht je het toch een interessant product vinden, hier een lijstje alternatieven:

i'm Watch 

Allerta InPulse

sWaP 

LG Prada Link (oudste model)

Xperia SmartTags

Komende tijd zullen er steeds meer smarthpones met Near Field Communication (NFC) op de markt komen. Met deze techniek zijn gebruikers in staat eenvoudig bestanden te delen tussen twee of meerdere apparaten door ze tegen elkaar aan te houden. De systeem moet ons uiteindelijk in staat stellen om met je mobiel te betalen in winkels. Maar voor we zover zijn, introduceert Sony een andere toepassing; de SmartTag. De Tags (kleine fiches) zijn vooraf te configureren met jouw gewenste instellingen. Zoals in de video wordt weergegeven, kun je dit doen voor je auto, je werk, als je thuiskomt of voor welke situatie jij maar wilt.

Leuk idee, maar of het toekomst heeft?
Erg handig, maar je hebt voor ieder moment van de dag dat je je instellingen wilt wijzigen een Tag nodig. Daarbij zijn het kleine, on-, dingen die je naar mijn idee makkelijk kwijtraakt of op de verkeerde plaats hangt.  Om die reden zijn de Tags voor mij op voorhand uitgesloten en configureer ik mijn instellingen liever handmatig. Toch is het idee erachter allesbehalve slecht en geloof ik best dat het kans van slagen heeft. Maar zodra je mobiel, zonder hulp van NFC-Tags, ziet waar je bent en zelfstandig de instellingen aanpast, voorspel ik een snelle dood voor deze vinding.

Niet Sony's eerste keer
Er was ooit een ander product van deze Japanse techneuten dat erg degelijk in elkaar zat, maar geen lang leven was beschoren; de minidisc. Ik hoop voor Sony dat de SmartTags een langer en onbezorgd bestaan hebben.

Six word story

"Praatgraag als het mij even uitkomt"

Six word story

"Zwevende tweets zijn down to earth"

Six word story

Twitter rondom etenstijd

In 2012 dringt Twitter op meer dan één manier door tot ons avondeten!

Cartoon

Illustratie Marc

Groei Chinese economie werpt zijn vruchten af

QR codes: Successtory of drama?

Een aantal weken geleden poste ik een bericht over ontbrekende QR codes bij een advertentie van Samsung’s nieuwste smartphone. Ook al heb ik nog steeds geen zinnige reden ontdekt waarom zij geen QR code inzette, ik heb wel een vermoeden na het lezen van het volgende artikel.

Hierin wordt namelijk gesteld dat deze codes helemaal niet zo succesvol zijn en dat een aantal belangrijke oorzaken heeft. In onderstaande afbeelding wordt dat verhaal (deels) op een leuke en overzichtelijke manier samengevat. Wil je meer informatie, dan verwijs ik je graag door naar het gehele artikel.

Gratis WiFi in Eindhoven

Tijdens het EK 2012 vanaf Piazza in Eindhoven even de laatste treintijden checken, kijken of we het droog houden en misschien een tafeltje reserveren in je favoriete restaurant. Prachtig zo’n smartphone, maar als 90% van de aanwezigen hetzelfde denkt, loop je grote kans dat het netwerk vastloopt. Weg trein, geen tafeltje meer kunnen krijgen en die hoosbui had je ook echt niet aan zien komen. Frustratie al om, en dat alleen omdat je verbinding er niet naar was.

Zit je toch goed

Gelukkig zit je in Eindhoven op dat moment goed. Vanaf voorjaar 2012 biedt de gemeente Eindhoven namelijk gratis toegang tot het WiFi netwerk. Zoals de meeste weten is dit stukken sneller dan het mobiele netwerk van bijv. KPN of T-Mobile. 

Geen pioniers

Het mag voor velen dan niet vanzelfsprekend zijn; gratis internet in het centrum van een stad. Eindhoven is geen uitzondering als het om deze dienst gaat. De gemeente Heerlen, ja het Limburgse Heerlen, biedt deze dienst al twee jaar aan. Zij zijn momenteel de enige Nederlandse gemeente die het onbeperkt en volledig gratis aanbiedt. In Rotterdam moet je namelijk genoegen nemen met gratis toegang tot Rotterdam.nl en 9292ov.nl. Op zijn zachts uitgedrukt, magertjes voor zo´n wereldstad. 

Gemeenten staan niet stil en een aantal heeft zeer concrete plannen op tafel liggen. Je zou denken dat Nederlander binnen Europa een van de eerste is, maar niets is minder waar.In de oudste! stad van Europa, het Spaanse Cadiz, moet je moeite doen om buiten het bereik van WiFi te blijven. Zelfs Estland biedt het al geruime tijd gratis en onbeperkt aan. Wat betreft mobiel internet, dat wat je via je provider binnenkrijgt, loopt Nederland wereldwijd voorop. Maarja, dat betalen wij volledig uit eigen portemonnee. Wil je de kosten dus een beetje drukken, stel ik voor wat vaker richting het zuiden te komen en in het bijzonder naar Heerlen en Eindhoven. 

Ondertussen in Sri Lanka

Het eerste dat mij te binnen schoot toen ik deze foto zag: Zou die man altijd ongeluk hebben, of werkt permanent onder een ladder lopen tegenovergesteld en heb je dus altijd geluk? Tweede dat me te binnen schoot; dit moet behoorlijk slecht voor je rug zijn en ik hoop dat die goed is in het inschatten van hoogtes (dit i.v.m. bruggetjes e.d. waar hij onderdoor moet). Het laatste dat door mijn hoofd schoot en waar ik me ik oprecht zorgen over maak: Waar moet die man zijn smartphone kwijt?! Broekzakken zie ik niet en achter zo'n lapje stof schuiven wil vaak ook niet echt werken. Arme, arme man.

Genoeg quasi-humor op de de woensdagmorgen. Feit dat ik deze foto heb gekozen, heeft er alles mee te maken dat de foto met een smartphone is gemaakt. Nu is het alom bekend dat die dingen al heel erg natuurgetrouwe plaatjes konden schieten, maar toch verwondert het me elke keer. Deze foto vond ik dan ook op een site waar meer van deze plaatjes zijn te vinden. Echt de moeite waard om een kijkje te nemen!

Bezoek hier de website iphoneography.com