Feestjes, en met name personeelsfeestjes waar iedereen alle frustraties (naar werkgever, organisatie of vervelende collega) van het afgelopen fiscale jaar eruit moet drinken, zie ik sinds enkele jaren totaal anders. Waar je denkt je leidinggevende tamelijk goed te kennen, hij rent immers dagelijks voorbij, kan een personeelsfeestje een kentering inluiden over de manier waarop jij jarenlang naar je baas hebt gekeken.
Grootspraak
U spreekt hier met een ervaringsdeskundige. Een aantal jaar geleden, op een bedrijfsfeest van een niet nader te noemen multinational, spoelden de alcoholische versnaperingen in rap tempo door de uitgedroogde keeltjes van werknemers. Zo ook door die van mijn baas. Waar hij me verschillende keren had verteld (lees wijsgemaakt) een notoire drinker te zijn, ging ik ervan uit dat hij zonder enige tekenen van beschonkenheid huiswaarts keerde. Nog voordat het 8 uur! ’s avonds was, kreeg ik het gevoel dat mijn baas jarenlang onwaarheden had verkondigd. Rond een uur of negen werd dat gevoel bevestigd.
Voortaan werkgever screenen
Een mobiele telefoon, het ergste was dat het niet zijn toestel betrof, werd aanvankelijk door hem aangezien voor een karaoke-set met bijbehorende microfoon en een camera die zijn optreden vastlegde. Maar drie, heel foute, nummers later besloot hij zijn telefoon aan te zien voor een object dat op een bepaalde manier soppend zijn mond in en uitgehaald werd. En dat op het ritme van de muziek! Dit was voor mij het punt in mijn leven dat ik besloot werkgevers, werkgevers te laten en mijn heil zou zoeken in de kerk. Nee, zo erg was het niet, gelukkig. Maar het beeld van een baas is hiermee dusdanig veranderd, dat IK voortaan mijn toekomstige werkgever Facebook of Hyve om erachter te komen of het hier niet weer een drinkebroer betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten